1. Водоинсталатерски работи – што се треба да знаете?

1.1. Прво: добар план

Пред да започнете со самата градба или реновирање на дел или целиот објект, како и за сите останати слични ситуации, најважно е да имате детален и прецизен план. Што се однесува до водоводните инсталации, најпрактично е кога сите простории кои имаат одвод на вода (кујна, купатило, тоалет, перална или друго) се наоѓаат една покрај друга или една над друга, на иста оска. На тој начин се намалува бројот и должината на водовите, а со самото тоа и потрошувачката на материјал е помала. Покрај заштедата на пари, ова има и други предности: водовите се покуси, имаат помалку спојки со што сиот систем подобро функционира и поедноставно се одржува, а подоцна, при евентуални поправки замената или адаптацијата се полесни. Притоа, кога мокрите јазли се во една линија бучавата е помала.

1.2. Намалување на бучава и ехо

За да има помала бучава и истата да не се шири при употреба на водоводната инсталација, важно е:

1.    инсталацијата да биде со соодветна димензија и да биде праволиниска, со што помалку промени на правецот,

2.    цевките да бидат фиксирани за ѕидовите,

3.    фиксатор и носачите за цевките да бидат од еластичен материјал кој нема да ги пренесува вибрациите на ѕидот, 

4.    цевките да бидат изолирани со лесен еластичен материјал.

1.3. Одводни води

Одводните, канализациони инсталации порано се правеле од олово и нивниот век на траење бил помал (40-50 години). Абразивните средства за перење и чистење ги нагризуваат со што им се скратува траењето, па при реновирање секако треба да ги замените. Денешните одводни цевки се пластични и неспоредливо поиздржливи и потрајни. При поставување на вакви, ПВЦ цевки, треба да водите сметка за нивната положба, односно, падот кој мора да биде 1% по должен метар, односно 2-5 цм на 2-5 м цевка. Протокот нема да биде добар ниту ако овој пад е помал, ниту пак поголем од овој – ако нагибот е поголем, водата ќе истекува, но талогот ќе се задржува и на тој начин цевката ќе се затнува. Доколку цевките се постават вертикално, тогаш поради гравитацијата се ќе паѓа на дното, па затоа најдобро е тука да има колено од 45°, иако најефикасен проток обезбедува колено од 90°, а тоа и најлесно се чисти бидејќи е нај достапно.

1.4. Стеги за цевки

Во куќите и зградите со постар датум, сеуште постојат цевки од лиено железо или олово. Векот на траење на лиено железо е подолг од 150 години, така што таквите инсталации не треба да се менуваат. Меѓутоа, кога на нив се надоврзуваат ПВЦ цевки  потребно е за тој спој да се употребат специјални спојки и леплива лента од смола, која ќе го направи спојот непропустлив. Кога станува збор за новоградба, се препорачува да се вгради само една Т-гранка и вентилација. Вентилацијата треба да биде најмалку Ø7,5 цм а служи за ослободување на вакуумот кој се создава во цевките. Без вентилација, вакуумот би ја извлекувал водата од сифонот, а талогот ќе остане и неговиот непријатен мирис ќе се шири низ просторот. Во постари куќи и згради, поради висината на приклучокот на вертикалниот канал, можноста за промена на положбата на тоалетот е ограничена од причина што падот мора да остане најмалку 2%. Тоа може да се реши така што тоалетот ќе се монтира на ѕид, наместо на подот, со што се добива потребната висина на нагибот.

2. Професионална и квалитетна монтажа

При новоградба инсталациите се работат согласно детални планови на проектната документација, односно, во состав на машинската инсталација. За реновирање на инсталациите при реновирање, таква документација не ви е потребна, ниту пак согласност, без разлика дали станува збор за стан или куќа. Најважно е да ангажирате искусен водоинсталатер кој ќе умее квалитетно и ефикасно да ја замени и монтира новата водоводна и канализациона мрежа.  Откако ќе изврши увид во постоечка состојба, ќе ви направи пресметка со детален опис на сите работи.

3. Видови водоводни цевки

После II-та светска војна, па се до 1990-тите се употребуваа поцинкувани водоводни цевки за кои се проценува дека траат 50 години. Денес, во главно се употребуваат т.н. алупласт цевки, кој се прават од три слоја пластика. Нивниот век на траење е подолг, а водата во нив почиста, бидејќи истите не кородираат. Предноста на овие цевки е и по едноставното и побрзо поставување. Последниве години, особено за потешки објекти, се повеќе се употребуваат прохромски цевки кој се со висок квалитет и повеќенаменски – се употребуваат за вода за пиење, греење, гас и друго.

4.Како се вградува водоводна инсталација?

4.1. Подготовка

Таканаречените груби работи на поставување на водоводна инсталација започнуваат тогаш кога ќе се завршат носечките ѕидови и малтерисувањето, како и катните плочи и цементна кошулица Кога се прави машинско малтерисување, инсталацијата се поставува во првиот, тенкиот слој веднаш по завршување со ѕидање на ѕидовите. На ѕидовите се одбележува висина од 100 цм од ивицата на финалниот слој на подот. Ви препорачуваме дебелината на подот да биде најмалку 15 цм од причина што во денешно време се вградува во подот (подно и греење со радијатори, електроинсталација и др.). потоа се одбележуваат точните места на сите санитарни елементи (тоалет, мијалник, туш, када, биде, машина за алишта и садови и друго) бидејќи по тој распоред се поставуваат цевките и приклучоците за водовод и канализација. Ова е особено важно ако изберете вградено казанче и висечка WC школка и некои видови мијалници.

4.2. Поставување на цевките и приклучок на јавен водовод

Домашните инсталации во главно се приклучуваат на јавен водовод и канализација. Помеѓу водоводот во куќата и комуналниот приклучок, на одредено место се поставува водомер. Според прописите, во куќа тоа може да биде во орман во ѕидот или јама во дворот или пак шахта пред зградата. Шахтите имаат соодветен капак. Водоводните и канализационите цевки се разведуваат покрај ѕидовите или по подот. Во грубите водоинсталатерски работи спаѓа и поставување мрежа од канализациони цевки, како и цевки за топла и ладна вода. Поставувањето на цевките се работи двонасочно: прво се поставуваат од секој санитарен елемент до одводот, односно, до колекторот, каде оди една цевка; втората е санитарните елементи да се поврзат заедно во една цевка, а од повратната врска да оди во одводот. Кога станува збор за повеќекатни објекти, тогаш цевките се поврзуваат така што секој кат има сопствен канализационен одвод и свој водомер.

Цевките во ѕидовите се поставуваат во ребрести (божур) црева. Доколку дојде до расипување, тие може да се заменат во веќе завршен објект. Најважно е да постои пристап до спојот на цевките односно, разводната кутија и одводот. Цевките за одвод и довод на вода се поставуваат истовремено. Одводните цевки мора да имаат вентил кој оди до покривот, па во надворешната средина над ќерамидите. Во оваа фаза се поставуваат и казанчињата за вода и носачите на ѕидот за висечка WC школка или биде. Би било одлично доколку постои можност тогаш да се постават и филтери за песок и апарат за намалување на притисокот. Апаратите за намалување, односно за изедначување на притисокот во цевките всушност преставуваат ареатори и значително ја намалува бучавата. Откако ќе се заврши се во оваа груба фаза, се врши тестирање на притисокот во цевките за довод, како и тестирање на непропустливост на одводните цевки.

4.3. Фина водоводна инсталација

Откако ќе се заврши со малтерисување и поставување на подни и ѕидни облоги, следува монтажа на санитаријата. На свое место се поставуваат тоалетот, биде, мијалникот, кадата и се останато, а на крај се монтираат чешмите, како и машината за перење алишта и машината са миење садови.